| NYUNSU.NET | ||||||
| ||||||
|
||||||
Het AGF-koopgedrag van Surinamers en Antilianen Surinamers en Antillianen besteden veel geld aan eten. Het kopen van ‘eerste kwaliteit’ en verse ‘eigen’ groenten en tropische vruchten, die het gevoel van thuis oproepen, horen daar gewoon bij. Surinaamse (en Antilliaanse) groenten en fruit zijn nooit goedkoop. Maar eten is belangrijk en gaat bij velen nog vóór kleding. Feitelijk is op gebied van groenten alles te koop en is alleen de – altijd hoge - prijs een knelpunt. Daarom maakt een deel (vooral de ouderen) van vervanging met Nederlandse groenten geen groot probleem. Dat Surinaamse groenten hier wellicht wat minder smaken dan ‘thuis’ acht men onvermijdelijk. Selderij en Surinaamse pepers Qua assortiment is er overigens overlap met de Aziatische groepen (veel okers en bladgroenten). Het belangrijkste verse kruid is selderij (vooral toegepast in de vele soepen) en de hete Surinaamse pepers. Met tropisch fruit is het minder goed gesteld qua verkrijgbaarheid (en nog slechter qua prijs), en de authentieke smaak. Fruitgebruik Het fruitgebruik toont een mix van Nederlandse en tropische vruchten, met een relatief laag verbruik van appel en peer. Populair zijn banaan, meloen, mango, kiwi, nectarine en perzik. Wat opvalt, is dat het vaak maar om één stuk of enkele stuks per soort gaat. Langer is de lijst van tropisch fruit dat in Suriname of de Antillen wordt gegeten, maar die hier niet te krijgen is of vaak niet lekker is. Een paar voorbeelden zijn: masoesa, markoeza, knippa, awarra, kattehaar, tamarinde en zuurzak. Veel van genoemde vruchten worden verwerkt tot sappen, sauzen, siroop en marmelade of in het zuur gelegd of gedroogd en in plakken gesneden, al dan niet gekonfijt. Groenteman duur Gekocht wordt er vooral daar waar het relatief goedkoop is: de supermarkt (vooral groenten) en de markt (vooral fruit) of de Turkse groenteboer. De Nederlandse groenteman wordt bijna altijd overgeslagen. Deze ervaart men als te duur. Tajerblad, pompoen en zoete aardappel Men zou met name ‘gewone’ Surinaamse groenten als tajerblad standaard bij de supermarkt, markt of groenteman aan willen treffen. Ook pompoen en zoete aardappel zou men vaker kopen als het tegen een redelijke prijs aangeboden werd. Typisch Surinaamse groenten zoals: tajer, oker, cassave, paksoi, kousenband, pompoenen, pepers, Surinaamse aubergines, bakbananen, limoenen et cetera worden bij de chinees, Turk en/of op de markt gekocht. Respect Voorwaarde voor een goede Surinaamse groentewinkel is een breed assortiment, goede kwaliteit en voldoende omloopsnelheid om versheid te kunnen bieden. De sfeer en de geur van Suriname worden beslist gewaardeerd, maar het prijsniveau, de ongeprijsde versproducten en de qua versheid soms dubieuze kwaliteit doen veel vrouwen verlangen naar een groter basisaanbod. Het grote nadeel van de supermarkt en/of markt en groenteman is dat producten maar af en toe verkrijgbaar zijn. Je kunt er niet vanuit gaan dat er altijd pompoenen te koop liggen. Qua service en aanbod scoort de betere Turkse groenteboer het hoogst, want ook de Nederlander achter de toonbank of marktkraam toont vaak weinig respect en geen geduld voor de kwaliteit zoekende en liefst zelf selecterende rijksgenoten. Bron: Productschap Tuinbouw / Suzanne Vlakveld - maart 2004 | ||||||
| Verstuur dit artikel. | ||||||
| ||||||
|
