Ik ben vandaag (zondag 18 juli j.l. - NN) op het Kwakoe festival geweest. Eén grote modderpoel na de storm en de hoosbuien van gisteren. Maar vandaag was het niet minder. Vanavond viel de regen weer met bakken uit de lucht. Nog een wonder dat al die barbecuestands hun vuurtje brandend konden houden.
Yvette Foster
Een kijkje genomen in het media-café waar Yvette Forster elk weekend een talkshow presenteert over media en diversiteit. Vandaag had ze als gasten Iwris Kelly, nieuwslezeres van het NOS Journaal. Iwris heb ik gemist, maar de andere twee gasten: Mike Libanon, hoofdrolspeler in Madame Jeanette (zie mijn log van 13 juli) en scenarioschrijster Jenny Mijnheimer, o.a. bekend van Weltevreden 10 (NPS) en van 12 ambachten, 13 ongelukken heb ik wel gehoord.
Ook in deze discussie ging het natuurlijk weer over de beeldvorming van allochtonen op de Nederlandse (publieke) televisie. Zowel Mijnheimer als Libanon vonden dat er te weinig aandacht wordt besteed aan produkties met een hoog allochtoon gehalte, althans in beeld. De omroepen in Hilversum durven er niet aan omdat er een te klein potentieel kijkerspubliek voor zou bestaan. En we hebben toch al Jurgen Rayman, zo zou er worden gezegd.
M.Libanon
Libanon beklaagde zich over het feit dat hij kennelijk wel een goede acteur is als het gaat om een zwarte rol terwijl hij bij audities voor andere rollen dan zwarte geen kans maakt.
Ook Jenny Mijnheimer deed een duit in het zakje door te beweren dat de witte beleidsmakers in Hilversum allochtoon getinte produkties niet aandurven omdat er geen markt voor is.
Ik vond dat allemaal nogal kort door de bocht.
Gelukkig benadrukten beiden dat het in eerste instantie moet gaan om kwaliteit. Precies, dat is het enige kriterium op grond waarvan je als programmaleider selecteert. Ik herinner mij, als programmaleider destijds bij de RVU, dat je per week tientallen voorstellen op je bureau kreeg waarvan 90% simpel gezegd "bagger" was. En dan vooral van witte programmamakers die weer eens het wiel wilden gaan uitvinden.
Yvette Forster probeerde nog de discussie open te breken door te zeggen dat dat zwart-wit denken in de media toch eigenlijk onzin is. Maar zonder resultaat.
Hopenlijk dat de komende weekenden de discussie echt op gang komt, want anders blijft het bij preken voor eigen parochie.
Nog even in de kunsttent (van Open Ateliers) geweest en daarna (het was inmiddels droog) genoten van een heerlijke Surinaamse Mokse Alesi met een lekker koud biertje erbij. En dus waande ik mij even weer God in Suriname.
Nog vier weekenden te gaan in de heerlijke smeltkroes die Kwakoe heet. Alleen de zon nog en dan is het helemaal top.