Vrijdag 10 september j.l. de aftrap van een nieuw seizoen debatingclub. De inleider zou Duco Stadig zijn, maar dat ging niet door. Om diverse redenen. In plaats daarvan hield Hugo Fernandes Mendes, stadsdeelsecrataris, een geïmproviseerde inleiding over Zuidoost. Over de Bijlmermonitor, over het bezoek van minister Verdonk gisteren aan de Zuidoost. Over het imago van Zuidoost (de Bijlmer).
Wat mij opviel was dat op dat soort punten er geen discussie is bij de leden van de debatingclub. Kennelijk vinden ze die onderwerpen niet interessant. Omdat het om algemene dingen gaat en niet om specifieke allochtoon gerelateerde onderwerpen.
Ik vind dat een teken aan de wand. Dat men zich alleen druk maakt over hun eigen, allochtone en dan ook nog hun specifiek etnische , leefwereld, maar dat men dat niet wil en kan zien in een groter perspectief in een multi-culturele samenleving.
Zo langzamerhand durf ik de stelling aan dat nadenkende en bewuste autochtonen/allochtonen een grotere bijdrage leveren aan de multiculturele samenleving dan de etnische groeperingen zelf, die zich koesteren in een slachtofferrol. Een bewuste provocerende stelling, ik weet het, maar ik daag dan ook iedereen uit om daar op te reageren. Vanavond werd het mij dat duidelijk. In het verleden werden er heftige debatten gevoerd, vooral als het ging over Suriname en de Antillen. Daar liepen de emoties hoog op. Maar als het terug wordt gebracht tot bv. het imago van Zuidoost dan is het tam en nietszeggend.
Imago van Zuidoost is ondergeschikt aan allochtone deelbelangen???
Mijn vraag is dan? "Zijn Surinamers, Antillianen, Afrikanen eigenlijk wel echt geinteresseerd in Amsterdam Zuidoost of zijn ze alleen maar geïnteresseerd in hun eigen samenleving? En de, ogenschijnlijke, macht die daar bij hoort?"
Ik ben bang dat dat zo is. En dat maakt een discussie over integratie etc. heel erg ingewikkeld. Ik ben de laatste die wil dat verdeeldheid ( wat betreft autochtoon/allochtoon) uitgaanspunt wordt van beleid en politieke besluitvorming.
Dan zijn wij met zijn allen verkeerd bezig. Helaas zijn er partijen in de raad die juist koersen op het aanwakkeren van die verdeeldheid.
En daarmee intorerantie een voedingsbodem geven.
Het is juist het samen zoeken naar oplossingen voor de problemen. Waarbij alle betrokkenen (autochtoon en allochtoon) de ruimte krijgen en hebben om hun belangen te behartigen en aan de orde te stellen. Maar dan wel op basis van gelijkheid en een niet vermeende slachtofferrol. En de politiek moet daar gewoon naar luisteren. Hoeft niet per definitie mee te gaan, maar luisteren en serieus alternatieven te bekijken is wel het minste. En daar schort het vaak aan. Met als gevolg: gefrusteerde bewoners die zich niet serieus genomen voelen. En dat gaat over de hele breedte van de samenleving. Een gemiste kans voor een democratisch bestuur en een democratische besluitvorming.
